Een kaartje voor Damien

De vakantie is voorbij, de kinderen gaan weer naar school. Ze hebben het prima naar hun zin gehad, maar zes weken is best lang. Ze vonden het leuk om hun vriendjes weer te zien en vertelden honderduit over alles wat ze meegemaakt hadden. Het normale leven is weer begonnen! Nou, ja…normaal? Voor ons eigenlijk niet…

Inhoudsopgave

Tethered cord operatie

Damiën wordt aanstaande donderdag, 28 augustus opgenomen in het ziekenhuis. Vrijdag is zijn tethered cord operatie. In de vakantie hebben we het er regelmatig over gehad. “Hoe lang moet ik in het ziekenhuis blijven, mam?” vroeg hij me. “De dokters hebben gezegd 10 tot 14 dagen. Maar het kan altijd meer worden. Dat weet je van tevoren nooit.” Hij knikt en staart een beetje in het niets. “Dat is wel lang. Bijna 14 dagen. Dat zijn ook bijna 14 nachten.” Ik knik en ga naast hem zitten aan de tafel. “Als de mensen me maar niet gaan vergeten omdat ik te lang weg ben.” zegt hij. “Nee. Ik denk niet dat ze je gaan vergeten. Er zullen vast en zeker mensen zijn die op visite komen en mensen die een kaartje of tekening naar je sturen.” zeg ik, en geef hem een aai over zijn bol.

Een kaartje voor de Koning!

“Misschien komt de Koning wel op bezoek.” zegt hij een tijdje later. Verbaasd kijk ik hem aan. “De Koning?” Hij knikt en glundert van oor tot oor. Hoe ga ik hem de teleurstelling besparen? “Weet je? De Koning heeft het natuurlijk wel heel erg druk met allerlei dingen. En hij heeft zelf ook drie kindjes die hij graag wil zien. En hij woont best ver weg. Dus de kans dat hij echt langskomt, is klein.” Damiën knikt. “Ja. Misschien heb je gelijk. Maar als ik hem dan vraag om me een kaart te sturen? En dan geef ik hem een kadootje? Ons boekje ofzo?” Ik vertel hem dat ik dat best een slim idee van hem vindt.

Druk gaat hij aan de slag. Een kaart voor de Koning moet getypt worden, op de computer! En er moet een foto bij, anders weet de Koning niet hoe hij er uit ziet, mocht hij toch toevallig in de buurt zijn en besluiten langs te komen. Voor de drie prinsessen heeft hij armbandjes gemaakt. En het boekje moet mee, dan kan de Koning dat voorlezen aan zijn kindjes. Hij vindt het even behoorlijk spannend om de brief op de bus te doen, maar hij doet het toch! Stoer! En nu afwachten! 🙂 ( Na Damiën zijn ontslag uit het ziekenhuis heeft hij inderdaad een bedankje gekregen van het Koninklijk Huis )

kaarten

Damiën heeft vele kaarten ontvangen in het ziekenhuis

Een kaartje voor Damiën

Vorige week heeft een familielid van ons een ongeluk gehad. Vanwege een gebroken wervel moet hij stil blijven liggen in bed. “Saai! Dat stil liggen!” roept Damiën als ik het hem vertel. “Jij moet straks ook stil blijven liggen. Je mag niet draaien en bewegen!” Hij gaat plat op de bank liggen. “Jaha! Dat weet ik! Zo moet ik blijven liggen! Hoe lang eigenlijk?” Ik haal mijn schouders op. “Geen idee. De vorige keer moest je 10 dagen plat blijven liggen.” Hij gaat recht zitten. “Wat?? 10 dagen?? O, nee! Dat gaat echt supersaai worden! Wat moet ik dan doen?”  “Je kunt tv kijken. Of ze rijden je met bed en al naar de speelkamer als dat mag van de dokter. En misschien kun je kaarten bekijken. Misschien wel die van de Koning. Je weet het nooit!”

Hij draait weer rond op de bank. “Mam. 10 dagen is echt heel lang! Dan moet ik heel veel kaarten krijgen! Ik hoop dat ik heel veel kaarten krijg, dan hoef ik me niet te vervelen.” Ik lach naar hem. “Ik denk wel dat je veel kaarten krijgt. Misschien wel 20.” Hij is even stil en zegt dan: “Hoe cool zou het zijn als ik er echt heel veel zou krijgen? Misschien 400 ofzo?” Verbaasd kijk ik hem aan. “Ik ken geen 400 mensen! Zoveel kaarten gaat nooit lukken!” Hij haalt zijn schouders op. “Misschien zijn er wel mensen die twee keer een kaartje willen sturen?” ja, Misschien wel. Misschien ook niet.

Maar hoe cool zou het zijn? Om Damiën te verrassen met heel veel kaarten?

( Damiën is op 12 september 2014 thuisgekomen, vandaar dat het adres van het ziekenhuis verwijderd is. Hij heeft bijna 300 kaarten mogen ontvangen, waarvoor onze dank! Dagelijks keek hij uit naar een nieuwe stapel en kreeg hij op deze manier een gedeelte van zijn tijd om.  🙂 )

Laura

Mijn naam is Laura, bouwjaar 1982, getrouwd met de liefste van de wereld en moeder van 3.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *