Ouders bewaren de meest idiote dingen voor hun kinderen. Althans, dat vinden de kinderen vaak op latere leeftijd als ze al dat spul onder hun neus geduwd krijgen. Oude babykleertjes, foto`s in tig albums en agenda`s van een jaar of 4 middelbare school. Al deze spullen hebben 1 ding gemeen: Ze zijn door jouw (vaak ) moeder uitgezocht en bewaard. Maar wat als je van begin af aan je eigen spulletjes mag uitzoeken en bewaren in een speciale kist? Wij maakten een herinneringenkist.
Inhoudsopgave
De kinderen kunnen er ook wat van
Eerlijk is eerlijk, de kinderen willen ook graag alles bewaren. Elk prachtig geknutseld ding, elke verf-tekening, elk prulletje wat ze gekregen hebben. En ik, als moeder zijnde, kan het dan echt niet over mijn hart verkrijgen om spullen weg te gooien die zo zorgvuldig boven op de kast geplant zijn en stof staan te happen. Tijd om iets anders te verzinnen!
Alleen wat past in de herinneringenkist…
Ik kwam prachtige, houten kisten in allerlei maten tegen. Ik besloot voor een van de grootsten te gaan. Als mijn kinderen later het huis uit zouden gaan, dan hadden ze natuurlijk een schat aan herinneringen. Daar moest je wel een beetje formaat kist voor kunnen gebruiken. De afspraak was: Alleen wat in de kist past, mag bewaard blijven. Kist vol? Dan zal je keuzes moeten maken of een andere oplossing moeten bedenken. Zo zou je bijvoorbeeld een foto kunnen maken van een knutselwerkje en de foto bewaren in plaats van het knutselwerkje zelf. (Meer informatie over opbergkisten vind je hier.)
Decoreren maar
Besloten werd om de kist te versieren. Het leek ons leuk om ook dat in etappes te doen. Nu een tekening, maar over een jaar, twee jaar en vijf jaar ook nog een tekening. Zo groeit je kist en kun je zelf zien hoe jouw tekenkunsten ontwikkeld zijn door de jaren heen. De kinderen gingen lekker fanatiek aan de slag met hun naam op de kist. Dan wisten we meteen van wie hij was.
Lees ook: 20 leuke knutselideeën
Vullen maar!
Ook al zijn ze nog niet zo heel oud, stiekem hebben ze al best veel spullen verzameld. Er werd dan ook druk op de slaapkamers gezocht naar spullen die bewaard moesten blijven. Tekeningen, half-af bouwwerkjes van theedoosjes, een Sint van een wc-rolletje. Je kunt het zo gek niet bedenken of het verdween in de kist. En nu past het dus nog allemaal, al zitten de kisten al redelijk vol.
Het idee achter de herinneringenkist
Ik vond het een leuk idee om de kinderen zelf te laten kiezen wat ze graag wilden bewaren. Ze hebben immers een andere kijk op de wereld ( hun wereld ) dan wij. Zo kan een ogenschijnlijk knutselwerkje in onze ogen niks voorstellen maar in hun ogen juist wel. Misschien hebben ze er heel erg hard hun best voor gedaan of misschien hebben ze samen met hun beste vriendje uren zitten knutselen. Wij weten het niet en het zou zonde zijn om dan weg te gooien. Op deze manier zijn het ook hun eigen herinneringen die bewaard blijven en niet de herinneringen die wij zo mooi vonden om te bewaren.
Wat vind jij van het idee van de herinneringenkist?
