Het leed dat verhuizen heet

De afgelopen periode ben ik erg druk geweest in en om ons huis. We gaan verhuizen en dat brengt een hoop rompslomp met zich mee. Dat was ik blijkbaar voor het gemak even vergeten. In het verleden ( lees: toen er nog geen kinderen waren ) propte je gewoon je spullen in een koffer of doos en gooide je dat achter in de auto om ergens anders weer uit te laden. Een dagje, hooguit 2 dagen werk. Maar met kinderen werkt dat toch anders. Vandaar dus een blogje met de titel: Het leed dat verhuizen heet.

Inhoudsopgave

De vorige verhuizing

Onze vorige verhuizing was ook al een dingetje. We hadden destijds 2 kinderen, waarvan de jongste net een jaar. Op zich ging dat nog prima. We hadden nog niet zoveel spullen verzameld en hadden eigenlijk alles wel binnen een week of 2 geregeld. Veel dozen gingen ongeopend de zolder op met de gedachte deze weer naar beneden te halen en op ons gemak uit te zoeken. En je kunt het natuurlijk al raden: Dat is nooit gebeurd. Met als gevolg dat we die dozen nu weer tegenkwamen…

Kinderen die ingepakte dozen weer uitpakken

Een ander nadeel is dat onze kinderen nu ook een stuk ouder zijn. Destijds waren ze 1 en 4, hadden niet echt een uitgesproken mening en konden braaf bezig zijn met een stukje speelgoed op de speelmat terwijl ik druk dozen in begon te pakken. Nu zijn ze 7 en 10 en hebben alles ( echt alles!! ) in de gaten wat ik doe.

Terwijl ik druk aan het sorteren ben ( want ik hoef niet alle tekeningen te bewaren volgens mij ) halen mijn schatjes weer alles uit de dozen. “Deze tekening heb ik speciaal voor jou gemaakt! Voor jou! En nu gooi jij hem weg?” Ik kijk hulpeloos naar de 4 potloodstrepen op het A4-tje en voel me een slechte moeder. “Nee, ik gooi hem niet weg! Absoluut niet! Ik heb hem per ongeluk in de verkeerde doos gedaan. Kijk, dit is de bewaardoos.” en ik leg de tekening in een andere doos. Vervolgens komen ze allerlei ‘vermist’ speelgoed tegen en worden al die zorgvuldig ingepakte dozen weer uitgepakt. Inpakken zonder kinderen gaat waarschijnlijk beter…

Verhuizen met een baby is niet handig

Dat dus. Onze babyboy is nu 8 maanden en heeft nogal wat aandacht nodig. Hij krijgt nog borstvoeding, slaapt overdag vrij weinig en maakt er 9 van de 10 keer ook nog s`nachts een feestje van. Niet heel handig tijdens de verhuizing dus. Uitzoeken van de dozen gebeurt nu in slakkentempo en tussen de soep en de aardappelen door. Gelukkig kan mijn moeder geregeld even oppassen zodat ik mijn handen vrij heb en even een sprintje kan trekken om wat spullen van de zolder naar de woonkamer te verplaatsen en uit te zoeken.

Nog meer leed

Behalve bovenstaande problemen levert verhuizen behoorlijk wat leed op. Schaafwondjes omdat je met je elleboog naast een muur afschraapt, een gebroken nagel omdat een te zware doos uit je handen glipt of een blauwe teen omdat het kastje ineens op een andere plek staat. Maar behalve leed brengt verhuizen ook bijzondere en memorabele momenten met zich mee. Het is ook echt een trip down memory lane….

Wat ik zoal tegen ben gekomen op zolder lees je in mijn volgende blogje.

Wat vind jij van verhuizen? Laat het me weten in de reacties hier beneden!

 

 

Laura

Mijn naam is Laura, bouwjaar 1982, getrouwd met de liefste van de wereld en moeder van 3.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *