Zijn de leerprestaties van je kind afhankelijk van de leraar? Ik hoor het geregeld: zodra het kind op school zit, is het de taak van de school om ervoor te zorgen dat het kind goede cijfers haalt. Maar is dat ook wel zo? Wie moet ervoor zorgen dat jouw kind goede punten haalt en over kan naar het volgende leerjaar? Leg jij deze verantwoordelijkheid enkel en alleen bij de leraar? Of ligt het toch ook aan je kind? En hoe kun jij er als ouder zijnde voor zorgen dat het goed gaat met de leerprestaties van je kind?
Inhoudsopgave
Verschillende leraren, verschillende lesmethodes
We gaan even terug in de tijd. Ik ben 12 jaar en zit in de brugklas van de middelbare school. Allemaal verschillende vakken en vele verschillende leraren per dag. Als kind zijnde moet je er mee om kunnen gaan als je net van die veilige basisschool af komt. Engels krijg ik van een leraar die ik vanaf dag 1 graag mag. Hij is open, vriendelijk en heel rustig. Hij schreeuwt niet, kijkt niet nors en geeft geen straf als er eventjes een leerling achterom kijkt. Om Engels-Nederlandse woordjes te leren spelen we bingo, met als prijs een mars, snickers of twix. De lessen zijn gezellig en voelen niet aan als ‘moeten leren.’ Ik scoor eigenlijk alleen maar hoge punten voor mijn proefwerken. Een 8, een 9 en regelmatig een 10. Engels is mijn lievelingsvak.
In de tweede klas krijg ik een andere leraar voor Engels. Een norsere man die echt op school lijkt te zijn omdat het moet, omdat het een betaalde baan is en hij zijn hypotheek moet betalen. Eigenlijk geen hele fijne man. Volgens hem is Engels niks meer en niks minder dan ‘blokken’. Gewoon die Engelse woordjes uit je hoofd stampen. Ik heb daar moeite mee. Ik pik alles prima op als je het me voordoet of op een speelse manier aanleert ( zoals de bingo in het jaar daarvoor ) maar echt zitten en dingen uit mijn hoofd leren lukt me niet. Dat resulteert in slechte cijfers en dat voedt meteen mijn faalangst.
“Op een speelse manier
krijg je iets
beter aangeleerd”
In mijn eindexamenjaar had ik de leraar die ik in de brugklas ook had. Die fijne, rustige vent. Ik moest voor mijn mondeling Engels examen bij hem komen. Hij zag dat ik nerveus was en vroeg waarom. Ik antwoordde dat ik het moeilijk vond, dat ik echt wel geleerd had, maar dat ik bang was dat ik het niet ging redden. Hij stelde me gerust. We gingen eerst even samen een gesprekje voeren over mijn plannen voor de zomervakantie. In het Engels. Om er eventjes in te komen.
Een minuut of 10 lang sprak ik met hem, in geuren en kleuren, over mijn plannen voor die zomer en voor het nieuwe schooljaar. Aan het einde van het gesprek was ik gerust gesteld. Ik kon dat examen prima doen! “Zo, dat heb je prima gedaan. Ik geef je een 9,5 voor je examen want een 10 mag ik niet geven helaas” zei hij. Ik was verbaasd. Zonder dat ik het in de gaten had heb ik examen gedaan.
De rol van de leerling
Eerlijk is eerlijk. De leerprestaties zijn niet alleen maar afhankelijk van de leraar. Een goede klik is fantastisch maar de leerling is uiteindelijk degene die het moet doen en aan de bel moet trekken als het niet lukt. Zo bleek ik een kind te zijn wat moeite had met boeken. Ik kon uren in een boek staren en de som niet snappen. Sprak ik de leraar aan en besprak ik mijn probleem dan kon het vaak opgelost worden.
“Hulp durven vragen
is belangrijk”
Met wiskunde haalde ik bijvoorbeeld slechte cijfers, een 3 of een 4. Ik vroeg de leraar of hij tijd had om me een keertje na school te laten zien hoe ik die bepaalde som moest doen en dat deed hij. Het heeft ons beiden een half uurtje van onze tijd gekost maar ik haalde daarna wel achten en negens voor wiskunde. Als leerling moet je dus wel een beetje naar jezelf durven kijken en misschien dat gezellige samenzijn met je vrienden voor een dagje overslaan.
De rol van de ouders
Waar komen de ouders voor in dit verhaal? Ben jij van mening dat je kinderen ‘de taak van de school’ zijn als je ze vroeg in de ochtend op pad stuurt? Hierboven heb ik voorbeelden van mijn middelbare schoolperiode gebruikt, maar het begint natuurlijk al op de basisschool. Wat kun jij als ouder zijnde doen om te zorgen dat je kind de lesstof goed oppikt? Want laten we eerlijk zijn: het is toch niet alleen de taak van de leraar om te zorgen dat jouw kind het goed doet?
Ik ben van mening dat het belangrijk is om zo nu en dan eens binnen te lopen bij de leraar. Gaat het goed met je kind? Heeft hij of zij ergens moeite mee? En wat heeft je kind nodig? Luister naar wat de leraar zegt in plaats van direct in de verdediging te schieten. Als je die avond thuis bent praat je met je kind. Stel hem of haar ook een aantal vragen. Heeft hij/zij het naar de zin op school? Welke vakken zijn leuk en welke zijn minder leuk en waar ligt dat aan? Misschien heeft je kind wel ergens moeite mee of is die klik er met de leraar simpelweg niet.
“Praat met
je kind!”
Als je kind moeite heeft met bijvoorbeeld lezen, kun je daar als ouders zijnde zelf iets aan doen. Weg die i-pad, eerst een half uurtje lezen na het eten. Of juist in bed voor het slapen gaan nog een half uurtje lezen. Wat het is maakt niet eens uit. Als je er maar voor zorgt dat lezen leuk is. Voor het ene kind is het een dik boek met alleen maar woordjes, voor een ander kind is het de Donald Duck. En heeft je kind moeite met Engels, probeer dan ook eens een bingo-kaart uit. Jij zegt het Nederlandse woord, je kind legt een muntje op het engelse woord. Heb je de kaart vol, dan volgt er een beloning. ( en nee, dat hoeft niet per se snoep te zijn, er zijn voldoende mogelijkheden voor beloningssystemen. Kijk wat werkt voor jouw kind. )
Waar zijn de leerprestaties nou afhankelijk van?
Het is naar mijn mening een combinatie van vele factoren. Zit je kind lekker in zijn vel? Gaat alles goed thuis? Is de klik er met de leraar? Dan zal je kind de leerstof beter oppikken. Kijk ook goed wat je kind nodig heeft. De een leert heel makkelijk uit een boek terwijl de ander het alleen snapt als iemand het uitlegt en voordoet. Als ouder zijnde kun je niet aan de zijlijn toekijken en kwaad worden als het niet lukt.
Neem het heft in eigen handen en ga dagelijks een half uurtje met je kind aan de slag. Niet overtuigd dat jouw hulp ervoor zorgt dat je kind betere cijfers haalt? Doe de proef op de som. Ga een paar weken de uitdaging aan en kijk dan hoe het met de cijfers gesteld is. Zorg er dan ook voor dat het leren leuk is en maak er geen strijd van.
Wat zorgt er volgens jou voor dat de cijfers van je kind goed zijn?
Goed geschreven Laura! Ik ben het helemaal met je eens dat het een combinatie van factoren is. Als eerste voel ik alleen nog meer dat ik wil dat mijn kind ‘happy’ is op school. Natuurlijk zijn haar (of zijn) leerprestaties belangrijk en naarmate de groepen vorderen steeds belangrijker. De basis is voor mij toch in eerste instantie het ‘veilig’ voelen en ‘happy’ zijn. Van de week was ons dochtertje herstellende, was ze nog wel warmig (maar geen koorts) en ze moest bijna huilen dat ze eventueel niet naar school mocht. Dat gevoel, dat ze zó graag wil, dat vind ik momenteel (want ok, ze zit nu in groep 1) het meest belangrijk.
Uiteindelijk ben ik het volledig met je eens dat het een wisselwerking is. Zelf je kind vanuit huis goed begeleiden. Goed kijken en luisteren naar je kind. Contact met de leerkracht. En je kind inderdaad leren zelf goed te voelen, kijken en luisteren naar zichzelf. Zodat hij of zij ook kan aangeven waar hij eventueel moeite mee heeft.