Op ponyvakantie

Vorig jaar werden wij uitgenodigd om op ponyvakantie te gaan naar Center Parcs het Meerdal. Het is ons toen fantastisch bevallen en het afgelopen jaar hoorde ik dan ook bijna wekelijks dat de kinderen ( vooral dochterlief ) terug wilden naar ‘hun’ pony. Als verrassing besloten we in de meivakantie een midweekje te gaan. Maar bevalt een tweede keer naar dezelfde plek net zo goed? Of is het dan toch vaak een teleurstelling?

Inhoudsopgave

Voorafgaand aan de vakantie

Dochterlief stond te stuiteren van plezier toen ze hoorde dat ze terug ging naar haar geliefde paardje. Spulletjes werden verzameld en de foto`s en filmpjes van vorig jaar werden nog een keer bekeken. Ze kon niet wachten, dat was duidelijk. Gelukkig hadden we niet zo heel ver van tevoren geboekt, dus ze hoefde geen maanden te wachten. De avond van tevoren sliep ze wat slechter van de spanning.

De ponyvakantie

Vorige keer waren we een weekend op het park aanwezig. We kwamen op vrijdag aan en dan heb je op zaterdag en zondag de pony tot je beschikking. We waren er nu dus vanuit gegaan dat we tijdens de midweek op dinsdag, woensdag en donderdag de pony hadden. Op dinsdagochtend ging onze kleine amazone op weg naar de boerderij om haar paard te halen. We hadden al aangegeven welk paardje we vorig jaar hadden en gevraagd of de mogelijkheid bestond dat we hetzelfde paardje dit jaar weer zouden krijgen. Gelukkig voor ons bleek ons paardje er nog te zijn en mochten we hem deze vakantie weer verzorgen.

De weersomstandigheden waren een stuk slechter dan vorig jaar. Het regende eigenlijk onafgebroken maar daar hadden we weinig last van. Er is een mooie, grote overkapping waar de paardjes droog staan en verzorgd en geknuffeld kunnen worden. Dochterlief was niet weg te slaan bij haar paard en nam haar taak wederom heel serieus.

Maar dan toch een domper…

Die namiddag kwam ze vermoeid binnen wandelen. Ze had het leuk gehad met haar paardje en met de andere meisjes. Ze had heel veel nieuwe vriendinnen gemaakt en had het prima naar haar zin. De juf had gezegd dat de kinderen en de paardjes morgen een rustdag hadden en dat begreep ze ook wel. “We hebben toch eigenlijk heel hard gewerkt vandaag. Borstelen, spelen, knuffelen, wandelen. Mijn paard zal wel moe zijn.” Ik gaf haar gelijk maar begreep even niet waarom we morgen geen paardje hadden. Aan de andere kant was een dagje rust voor haar niet verkeerd. Zo hadden we ook tijd om te zwemmen en andere dingen op het park te doen.

De volgende ochtend sliepen we uit. Voor zover dat lukt met kinderen natuurlijk. Maar toen we na het ontbijt de gordijnen openden, zagen we de leidsters bij de paddock staan. Gevolgd door ouders met vrolijk stuiterende kindjes. We besloten te gaan zwemmen met de kinderen en ze hadden de grootste lol in het prachtige zwemparadijs. Eenmaal terug in het huisje zag dochterlief dat iemand met haar paard rondjes liep. Wat was dat dan nou weer?! Ze was verbaasd, een tikkeltje boos maar vooral teleurgesteld.

Andere invulling?

Ze was niet weg te slaan uit de paddock. We moesten haar regelmatig vertellen dat die mensen vandaag voor haar paardje mochten zorgen, maar dat ging er bij haar niet in. Deze vakantie was dit paard van haar. Niet van die andere mensen. Konden ze er eigenlijk wel goed voor zorgen? En hoe zat het met die rustdag? Om alles toch een beetje in de gaten te kunnen houden, besloot ze te gaan helpen op de ‘manege’. Poep opruimen, een beetje vegen en toch stiekem kijken of het paardje goed verzorgd werd.

Ook de andere meisjes die op vakantie waren, waren een tikkeltje verbaasd. Nadat ik nogmaals de gegevens op de site van Center Parcs gelezen had, bleek inderdaad dat je tijdens de midweek alleen de dinsdag en donderdag het paardje tot je beschikking had. Verkeerd gelezen door ons en alleen op het Meerdal blijkbaar. Toch vond ik het geen hele slimme actie van Center Parcs om het op deze manier te doen. De kinderen die echt op ponyvakantie waren hingen er nu maar een beetje bij.

Tweede keer: tegenvaller of niet?

Ondanks dat het een flinke tegenvaller was, vooral voor dochterlief, is ze heel zeker van haar zaak. Op de vraag waar ze volgende keer op vakantie wil, kiest ze zonder na te denken voor de ponyvakantie en haar paardje. Dat betekent toch wel dat de liefde diep zit. Onze oudste zoon is er eigenlijk een tikkeltje te oud voor. Hij vindt het ook wel leuk, maar de hele dag achter zo`n paard aanlopen is niet zo zijn ding. De woensdag die nu ‘vrij’ was is in principe prima om even af te schakelen van het paardrijden en iets te kunnen doen wat de andere gezinsleden leuk vinden.

Ik zou echter wel Center Parcs aanraden dit op een andere manier te communiceren naar de kinderen toe. Het paardje heeft geen rustdag, dat is gewoon aan het werk. Wellicht kan naar de kinderen toe verteld worden dat er zoveel leuks is op het park, dat ze op de woensdag de tijd hebben dit allemaal te ontdekken. Dat klinkt al een beetje anders.

Ben jij al eens voor een tweede keer terug geweest op dezelfde plek? Wat was jouw ervaring?

Laura

Mijn naam is Laura, bouwjaar 1982, getrouwd met de liefste van de wereld en moeder van 3.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *