Waarschijnlijk weet je het niet, maar soms vind ik het heerlijk om in de wereld van kinderen te verdwalen. Om samen met de kinderen te fantaseren over wat er allemaal gebeuren kan. Werelden van eenhoorns, feeën of knuffeltjes te betreden. En ook de kinderen fantaseren er dan vrolijk op los, ze kunnen echt helemaal opgaan in hun spel. Samen hebben we onderstaand, spannend kinderverhaal verzonnen. Hopelijk vind je het leuk om met jouw kinderen te lezen.
Inhoudsopgave
Het mysterie van de verdwenen BamBam
Op een koude winterochtend stapte Miss Deen vroeg uit bed. Ze trok haar ochtendjas aan en liep naar beneden. De kerstboom stond in de woonkamer en dat vond ze extra gezellig. Ze knipte de lampjes aan en genoot even van dit magische moment. Daarna plofte ze op de bank, pakte een warm dekentje en zette een leuke kerstfilm op.
Opeens hoorde ze haar Dreumes-broertje door de babyfoon huilen. Ze besloot naar zijn kamertje te gaan om te kijken hoe het met hem was. Waarom zou hij zo verdrietig zijn?
Aangekomen op zijn kamertje zag Miss Deen dat Dreumes-broer rechtop stond in zijn bedje. Dikke tranen rolden over zijn wangen. “Bam-Bam-Bam-Bam!” jammerde hij. “Waar is je BamBam dan?” vroeg Miss Deen terwijl ze hem een aai over zijn bolletje gaf. “Bam-Bam-Bam-Bam!” jammerde Dreumes nogmaals. Miss Deen keek onder het bed, onder de dekentjes maar nergens zag ze het favoriete knuffeltje van haar Dreumes-broertje. Hoe moest hij vanavond in slaap komen?
De zoektocht kon beginnen!
Gelukkig voor Dreumes had zijn grote zus een haar droomcadeau gekregen van Sinterklaas. Een echte spionagekoffer! “Geen zorgen! Ik ga op zoek naar jouw Bam-Bam! En ik zal hem vinden!” Snel trok ze haar kleren aan, opende haar koffer en vroeg zich af waar ze het beste mee kon beginnen.
“We hebben Bam-Bam voor het laatst gezien in jouw bed. Daar beginnen we dus!” Miss Deen pakte haar poederdoos uit haar koffer om haar neus te poederen. “Spionnen moeten er altijd goed uit zien, Dreumes!” Dreumes bekeek haar aandachtig. Plots keek Miss Deen om zich heen. “Maar deze poederdoos is speciaal. Kijk, er zit een vergrootglas op. Ga eens aan de kant. Ik moet op zoek naar vingerafdrukken. ” fluisterde ze.
“Aha!” zei ze. Alsof ze nooit anders gedaan had, pakte ze een potje uit haar koffer. Hier zat vingerafdrukpoeder in. Ze strooide wat op de rand van het bedje en met de modieuze, hartvormige verstuiver blies ze het overschot aan poeder weg. Een perfecte vingerafdruk kwam tevoorschijn. Ze pakte een stukje plakband, drukte dit op de vingerafdruk en plakte het op haar vingerafdrukkaart. “Ik denk dat we een stap dichter bij de dader zijn.” zei ze, terwijl ze Dreumes een kus gaf op zijn voorhoofd.
Op zoek naar de dader
Ze besloot naar beneden te gaan. Uit haar tas haalde ze een nagellakpotje. Niet om haar nagels te lakken, want die zagen er natuurlijk altijd perfect uit. Nee, dit nagellakpotje had een geheime lamp en die was wel nodig op de donkere trap.
Beneden gekomen hoorde ze een geluid. Ze schrok en trok snel een lipstick uit haar zak, klikte een venstertje omhoog en ging in de schiethouding staan. Een eventuele boef zou ze zo met haar supersonische lipstick-schiethuls tegen de vlakte schieten. De deur ging open en haar broer verscheen in de hal. “Wat doe jij hier nou in die donkere gang?” vroeg hij geschrokken. “Ik wilde net het licht aan doen om mijn lippen te stiften.” zei Miss Deen vlug. “Maar nu ik je toch zie: Waar was jij net?” Argwanend keek ze hem aan. “In de keuken, ik heb een beker melk gepakt.” was het antwoord terwijl hij haar voorbij liep om naar boven te gaan.
Miss Deen liep de keuken in en zag inderdaad een glas op het aanrecht staan. Ze liep er op af en zag er een vingerafdruk op zitten. Aha! Nu kon ze bestuderen of het een match was met de gevonden afdruk op het babybedje! Met haar vergrootglas vergeleek ze de afdrukken, maar ze zag al snel dat het twee compleet verschillende afdrukken waren. “Geen match.” mompelde ze. Ze noteerde de gevonden informatie in haar notitieboekje.
De geheimzinnige kelder
De kelderdeur ging open, Miss Deen keek geschrokken op. Haar moeder liep de keuken in. “Wat deed je in de kelder?” vroeg Miss Deen nieuwsgierig. “Eh, de was in de machine gooien.” stamelde Moeder. Hmm, dit was verdacht. “Ik moet ook even iets pakken in de kelder.” zei Miss Deen terwijl ze de deur opende. ‘Nee, jij hebt daar weinig te zoeken.” was het antwoord van Moeder. Dit maakte haar nog verdachter!
Ineens wist Miss Deen de perfecte manier om Moeder af te leiden. Uit haar koffer pakte ze de flacon en uit het keukenkastje pakte ze enkele huis-tuin en keuken-ingrediënten. In de flacon goot ze een scheutje azijn, wat druppels kleurstof, een paar glitters en een snufje baking soda. Dit zorgde voor een aantal kleurrijke bubbels waar moeder aandachtig naar keek. Dit gaf Miss Deen de gelegenheid de kelder in te sluipen.
Wat ze nooit verwacht had, vond ze daar. Voor haar ogen draaide BamBam hulpeloos rondjes in de wasmachine. Moeder was de dader, de veroorzaker van het immense verdriet bij Dreumes. Hoe kon ze?!
Geduld
Het was nog eventjes wachten tot de wasmachine en droger hun programma hadden afgemaakt, maar toen konden BamBam en dreumes eindelijk herenigt worden. Met dank aan Miss Deen en haar prachtige spionagekoffer waar ze lang naar had uitgekeken.
Kunnen jouw kinderen ook zo opgaan in hun spel?
De spionagekoffer hebben wij ter review ontvangen
