Reizen door Bali

Mam is alweer halverwege haar avontuurlijke rondreis op Bali. Ze doet deze keer allerlei dorpjes aan, bezoekt bekenden en deelt weer prachtige foto`s. Staat reizen door Bali ook op jouw bucketlist? Check dan zeker de blogs die ze hierover geschreven heeft!

Inhoudsopgave

Lovina

Om 9 uur kwam Wayan mij ophalen bij Kerta omdat Kerta zelf niet kon. Dus ik ben vertrokken uit de B&B en ging samen met vriendelijke Wayan op pad. Ik had van te voren wat dingetjes opgezocht die ik nog niet had gezien en die ik wilde gaan bekijken.

Allereerst wilde ik een tempel gaan bezoeken, de Pura Luhur Batukau in Tabanan. Deze ziet er heel oud uit doordat de natuur zijn werk heeft gedaan. Het is een Hindoe tempel uit de 11de eeuw. Zeker de moeite waard om hem te bezoeken. Het is er (nog) niet toeristisch. Na een aantal foto’s daar hebben gemaakt gingen we weer verder.

Puur genieten

Wayan had een heel mooie route uitgekozen. Prachtige landschappen en via Jatiluwih (rijstvelden). Een schitterend gebied. Deze rijstvelden vallen, net als die van Tegalalang, onder het Unesco wereld erfgoed. Het is echt een must om te zien.

Ondertussen was mijn buik aan het rommelen. Ik had trek gekregen en ik snakte ook naar koffie. Ik zei tegen Wayan: “it’s almost lunchtime.” Hij zei dat het nog maar een klein half uurtje rijden tot de chocolade factory (bezienswaardigheid) was die ik graag wilde zien. Nou, dat half uurtje kon ik ook nog wel volhouden.

Chocolade fabriek

Aangekomen bij de Cao Factory Bali Botanic besloot ik eerst even rond te kijken. Er hingen ontzettend leuke spreukborden onder in de zaak en ik heb me het één en ander uit laten leggen door de jongen die ons verwelkomde. Je kunt er diverse workshops volgen en chocolade proeven in allerlei soorten. Het gaat er zeer hygiënisch aan toe. We konden zelfs lunchen daar, kwam dat even goed uit. 2 Vliegen in 1 klap.

Ze hadden slechts 1 menu, nasi Campur. Laat ik dat toch heel erg lekker vinden. Ik nodigde Wayan uit om samen met mij te eten, die liet dat zich geen 2 keer zeggen. Alleen koffie hadden ze niet. Nou ja, dan maar echte chocolademelk en die was ook erg lekker. Wayan zat echt te smullen, het was alleen veel te veel voor ons tweetjes. Ik had nog wat plaats bewaard, want ik wilde wel een chocoladetoetje proberen en ook deze waren heerlijk.

Starlight Beach hotel Lovina

Na de lunch gingen we verder richting Lovina. Ik had via Booking.com een hotel uitgezocht voor 3 nachten, het Starlight Beach Hotel. En zoals de naam al zegt: het hotel lag het op/bij het strand. De weg naar Lovina is een plaatje en overal zaten apen langs de weg.

Rond 4 uur kwamen we bij mijn hotel aan en het was echt een wauw effect. Ik werd verwelkomt met een lekkere cocktail en Wayan dronk een Bali koffie. Daarna moest Wayan nog ongeveer 3 en een half uur rijden naar zijn huis.

Het was een super mooie dag geweest en nu hoefde ik even 3 dagen helemaal niets. Nadat Wayan was vertrokken ging ik naar mijn kamer (huisje). Mooi en erg ruim met buiten een zitje. Het hotel bestaat uit 7 vrijstaande huisjes en je kunt op het strand ontbijten, lunchen en dineren. Hier kon ik het wel 3 dagen uithouden.

Heerlijk relaxen

Achteraf bleek dat die 3 nachten eigenlijk nog te kort waren, maar dat is altijd als je het naar je zin hebt. De laatste ochtend stonden Chris en Willy Heylen nog bij mij op de stoep. Ze logeren 2 maanden in Lovina. Ik heb ze maar een kwartiertje gesproken maar vond het zo leuk ze even te zien!

Ik heb echt 3 heel relaxte dagen gehad daar en gepraat met locals, heel gezellig. Het ontbijt was er heerlijk en het eten super. De dagen zijn voorbij gevlogen! Ik vervolg mijn reis naar Sangsit!

Sangsit

Ellen haar chauffeur kwam me ophalen tegen half 11 bij Starlight en een half uurtje later kwam ik in Sangsit in “Kampong Bellanda” aan. Heerlijk om Ellen weer te zien en te knuffelen. Het was alweer een tijdje geleden, dat we elkaar “live” hadden gezien. Ik was bij haar in Geldrop geweest afgelopen jaar, na het overlijden van haar man Harrie. We moesten dus ook echt weer bijkletsen, want er was in Ellen haar leven en in het mijne van alles gebeurt natuurlijk.

Wat een paleisje van een huis hebben ze in Sangsit, prachtig gelegen en zo smaakvol ingericht. Je zag in de verte de zee vanaf haar terras. Onder het genot van een kop cappucino en geen Limburgse vlaai, maar Balinese lekkernijen raakten we niet uitgekletst. Ik kreeg het vage vermoeden, dat 2 nachten met lieve Ellen véél te kort waren en achteraf gebleken was dat natuurlijk ook zo.

Nieuwe vrienden maken

We zijn de eerste dag ergens lekker samen gaan eten, samen met Augje haar lieve buurvrouw. Wat hebben we met z’n drieën gelachen. Het klikte ook heel erg goed met buurvrouw Augje, wat een bijzonder mooi mens is dat. Na het eten zijn we richting de haven gelopen, waar we nog gezellig hebben gezeten in een soort dancing/eetgelegenheid, chillroom en nog een lekkere Frappuccino (ijscappuccino) hebben gedronken.

Thuis aangekomen bij Ellen hebben we nog meer gekletst, gelachen en een traantje weggepinkt tot in de late uurtjes. Na heerlijk te hebben geslapen, kwam om 9 uur de masseuse bij Ellen thuis. Wat een luxe en ik mocht van deze luxe gebruik maken als ik dat wilde. Nou, dat laat ik me geen 2 keer zeggen natuurlijk. Ik lag al horizontaal op het bed. 😉

Pasar

Daarna hebben we samen ontbeten en om 2 uur was de limousine er, om ons naar de pasar (markt) in Singaraja te brengen, wederom met ons drieën. Augje kan heel goed tawarren (afdingen). Het is gebruikelijk dat je afdingt, de verkopers noemen een prijs en jij gaat dan ongeveer op de helft zitten of nog iets minder. Samen kom je er dan wel uit, beetje meer, beetje minder….beiden tevreden.

Mijn limousine 😉 

Op de pasar is heel veel fruit, kruiden, etenswaar, kleding en schoenen te koop. Wij hebben onze slag geslagen en ik heb wat leuke dingen gescoord, waaronder gouden oorbellen (bij de juwelier) voor Daelyn omdat zij de communie doet. Vervolgens zijn we naar de haven gegaan en hebben we wat lekkers gegeten en gedronken. Ook hebben we nog eten gehaald, om ’s avonds bij Ellen te nuttigen.

Na het eten zijn we buiten gaan zitten en een herhaling van de vorige avond heeft plaats gevonden. Wat was het toch gezellig!!! Wij, Ellen, Augje en ik….de drie musketiers. We waren een mooi team. Na een laatste goede nacht ben ik aan mijn laatste ontbijtje bij Ellen begonnen.

Mijn reis gaat verder

Voordat ik het wist stond Ogi, mijn chauffeur voor die dag al aan de deur. Augje kwam ook al aangesneld en het afscheid nemen was een feit. Zo jammer dat deze leuke dagen omgevlogen zijn, zo jammer dat ik niet een paar dagen langer gebleven ben. Ik kom altijd weer overal tijd te kort, maar wie weet ooit.

Graag bedank ik lieve Ellen voor haar geweldige gastvrijheid in haar mooie huis in Sangsit Kampong Bellanda en ik bedank Augje dat ik heb mogen genieten van haar en dat ik weer een lieve vriendin rijker ben. Ik wens Ellen alle geluk voor haar nieuwe levensfase, samen met Arie, met wie zij op korte termijn samen gaat wonen.

Ik ben heel blij voor hun beiden, dat zij het geluk hebben gevonden en dat ze elkaar hebben gevonden. En ik, ik ben er stiekem de aanstichtster van geweest! Zonder dat ik het wist nota bene, maar dat is een ander hoofdstuk. Voor nu, carpe diem Ellen en Arie!!!!

Sangsit naar Sanur

Ogi en ik vervolgden onze reis richting zuiden. Het zijn nog geen 100 kilometer maar hier op Bali doe je er gerust drie en een half uur over. Dat komt omdat er zo veel bochten, afdalingen en bergen zijn. Je komt ook veel door kleine dorpjes waar je dus sowieso niet hard kunt rijden.

Ogi en ik hebben gezellig gekletst en hij vroeg me wat ik wilde zien onderweg. Oh, dat wist ik wel! Ik had iets voorbij zien komen op het internet en dat wilde ik dolgraag zien. Er was enkel 1 probleem, ik wist niet waar het was en Ogi wist ook niet waar we het moesten zoeken. Misschien vinden we het wel, was zijn antwoord. Ik had er eigenlijk geen hoop op omdat het gewoonweg een haast onmogelijke zoekactie was. Ogi is verschillende keren uitgestapt als hij mensen zag. Met mijn telefoon in zijn hand liet hij de mensen zien waar ik naar toe wilde en vroeg of zij misschien wisten waar het was.

Enge wegen, mooie foto`s

Onderweg kwamen we over hele smalle wegen met haarspeldbochten waar ons ook nog soms een tegenligger tegenmoet kwam. Brrr, dat was toch wel eng hoor, we zaten ook heel erg hoog. Goed voor leuke foto’s, maar o zo slecht voor mijn gestel. Een paar keer slikken en door, ik had iets in mijn hoofd en dan had ik het nog lang niet in mijn kont. Kan niet, bestaat niet…..

Na ongeveer 2 uurtjes te hebben gereden was onze missie geslaagd. Een wauw effect bij Ogi en bij mij. Daar was hij, daar stond hij en wat was hij groot en mooi! Ogi had een lach van oor tot oor, hij had het toch maar voor elkaar gekregen. Wat was hij trots en met recht! Super!!!

Bayan Village

We waren terecht gekomen in Bayan Village. Wat ik zocht? Een boom en dan niet zo maar een boom. Een boom die zo ontzettend groot en fier was zoals ik nog nooit een boom had gezien. Ik stond bij zijn wortels die boven de grond lagen en je moet goed kijken om mij te zien op de foto. Het zal wel een heel oude boom zijn, dat moet haast wel. Het zal zeker geen aanplant zijn geweest van afgelopen jaar neem ik aan. 😉

Er stond (natuurlijk) ook een tempeltje langs en er hing een kastje waar je wat geld in kon doen. Er zaten wat kinderen in een balé met 2 oudere mannen, die zeiden heel vriendelijk goedendag. Na (best wel veel) foto’s te hebben gemaakt vervolgden we onze weg uit het kleine dorpje, om naar een fijne lunchlocatie te gaan. Ogi wist wel wat.

Warung

Ogi reed naar warung Dedari. Wat een mooie plek is dat en het eten, heerlijk. Nadat we hier een klein uurtje hadden gezeten, zijn we verder richting Sanur gereden. Rond half 4 was ik weer op mijn vertrouwde stekkie, Kesumasari in Sanur en op mijn eigen kamer nummer 5. Ik heb afscheid genomen van Ogi en ik kon weer terugkijken op een heel bijzondere dag.

Ogi kan ik van harte aanbevelen als gids en chauffeur op Bali, hij woont in Lovina en hij kan je alle pareltjes van Bali laten zien. Lex Looijen beheert zijn website, dus je kunt in het Nederlands contact opnemen en eventueel je vragen stellen.

Nu ga ik een paar dagen in de relaxmodus. Ik heb tenslotte vakantie niet waar? 🙂

Op de hoogte blijven van de nieuwste blogs? Like dan zeker onze Facebook pagina even!

Rondreis door Bali

 

Laura

Mijn naam is Laura, bouwjaar 1982, getrouwd met de liefste van de wereld en moeder van 3.

2 thoughts on “Reizen door Bali

  1. Dank je voor je prachtige verhaal Lillian.
    Restaurant Dedari gaan wij ook altijd naartoe als we van en naar Lovina gaan. Prachtige boom . .wat gigantisch !
    Nog twee fijne dagen daar ?

    1. Dank je wel Jolanda. Om de ene of andere reden kom ik hier altijd tijd te kort, is jullie niet vreemd denk ik. Ik ga genieten van de laatste 2 dagen en weet dat ik aan jullie denk, ook al kan ik er niet bij zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *