Sinds ik de diagnose ADHD heb gekregen ben ik onder behandeling van een psycholoog. Ik krijg daar handvatten om met mijn ADHD om te gaan en hoe ik minder chaotisch kan zijn. In sessies op kantoor en thuis achter mijn laptop werk ik aan mijn eigen doelen. Hoe het inmiddels gaat en of ik er iets aan heb vertel ik je vandaag.
Inhoudsopgave
ADHD bij volwassenen
Sinds ik de diagnose ADHD heb en daar ook voor uit kom vind ik mijn leven een stuk makkelijker. Nee, mijn huis is niet ineens netjes opgeruimd. Nee, mijn leven verloopt niet minder chaotisch. Ik heb mezelf geaccepteerd en dat scheelt. Voorbeeldje: Ik moet de kast in de woonkamer (met voornamelijk spullen van de kinderen) opruimen. Het is een puinzooi, alles ligt door elkaar en het is ontzettend ongeorganiseerd. Voor mijn diagnose stoorde ik me er enorm aan. Waarom lukt het anderen wel die kast georganiseerd te houden en mij niet? Waar moet ik beginnen? Hoe ruim ik die kast nu op? Ik begon er dus nooit aan omdat ik van mezelf wist dat het me niet ging lukken om die kast in 1 keer op te ruimen. Of ik zou met een enorme puinhoop achterblijven omdat ik in een actieve bui die kast ineens helemaal leeg zou trekken en dan geen tijd meer zou hebben omdat er iets tussenkwam.
Nu de diagnose er is begrijp ik waarom het me niet lukt. En dat is al een heel verschil. De psycholoog heeft me uitgelegd dat het ook geen verplichting is om heel die kast in 1 dag opgeruimd en georganiseerd te krijgen. Als ik geregeld een stukje doe dan heb ik ook resultaat. En dat doe ik dus. Kom ik vandaag bij de Action, dan neem ik een opbergdoos mee. Eenmaal thuis berg ik daar alle stiften en kleurpotloden in op die ik in die kast vind. Etuis maak ik leeg, schoendoosjes maak ik leeg: alles gaat in die opbergdoos. Resultaat: Alles op 1 plek, in 1 doos. En dan is het goed. Volgende keer volgt een ander stukje van die kast. De kast is nog steeds niet opgeruimd, maar het begint ergens op te lijken.
To do lijstjes
Ik heb echt een gigantische to do lijst waar geen einde aan lijkt te komen. Vandaag streep ik 2 dingen af, maar er komen 4 dingen bij. Er zijn zoveel dingen die ik moet doen maar ook heel veel dingen die ik graag wil doen omdat ik ze leuk vindt. Eerder stoorde ik me aan het feit dat er geen einde aan die lijstjes kwam. Dat ik belangrijke dingen niet geregeld kreeg. En daardoor dus mensen teleurstelde en zelf zwaar in de stress zat.
Met de tips van de psycholoog kom ik een heel eind. To do lijstjes zijn een prima plan, zeker voor een ADHD-er aangezien ik over 10 minuten toch alweer alles vergeten ben wat moet gebeuren. De fout die ik maakte was dat ik 1 grote lijst maakte en alle nieuwe taken onderaan krabbelde. Nu maak ik dagelijks een kort lijstje van maximaal 5 taken die prioriteit hebben: Moet ik iemand bellen, iemand mailen of iets belangrijks regelen? Dan heeft dat prioriteit en doe ik dat direct. Ik functioneer in de ochtend beter dan in de middag of avond dus de ochtenden gebruik ik voor belangrijke dingen. Daarna mag ik van mezelf ‘aankloten’. Ik mag de kast opruimen, maar het hoeft niet. Ik mag knutselen, maar het hoeft niet. Of ik mag een middagje Netflixen, maar dat hoeft niet. 😉 Het rare is dat ik juist nu veel meer gedaan krijg en minder stress ervaar.
Alles wat leuk is
Die gigantische to do lijst blijft groeien. Het probleem is dat ik veel dingen leuk vindt. Te veel dingen. Zo ben ik bezig met project 1 maar tijdens het bezig zijn daarmee dwalen mijn gedachten af naar project 2. Ook iets waar ik al een tijdje mee bezig ben. Vervolgens denk ik aan project 3, iets wat ik al 5 jaar in de kast heb liggen en waarbij ik denk dat het nu tijd is om er iets mee te doen. Maar ondertussen ontstaan ideeën die ik weer toevoeg aan mijn to do lijst en waarvan ik denk: “Oeh, die zou ik echt eens moeten uitvoeren!” En ik wil nog zoveel leren! Ik wil leren om betere foto`s te maken, ik wil me meer bezig houden met mijn website, met social media, met YouTube. Ik wil gewoon alles doen wat ik leuk vind en dat lukt niet. Daarvoor zitten er te weinig uren in een dag.
Inmiddels heb ik er vrede mee dat mijn to do lijst (of wishlist) alleen maar groeit. Als we ons vervelen zitten we in ieder geval niet om een idee verlegen. 😉
