Lifestyleblog
Je hebt vast en zeker wel de foto voorbij zien komen van Damiën die druk aan het oefenen was op zijn solo op zijn slaapkamer. Hij oefende voor zijn allereerste concours en dat moest natuurlijk goed gaan. Hij (en de andere jongens van de Harmonie die meededen) hebben het hartstikke goed gedaan. Ze hebben allemaal voldoende punten gehaald om door te gaan naar de Limburgse Kampioenschappen!
“Op naar de Limburgse Kampioenschappen!” verder lezen
Ja, dat ben je natuurlijk niet van mij gewend, zo`n titel. Maar na een ochtendje met Damiën op pad te zijn geweest en een aantal verschillende onderwerpen te hebben besproken met hem, mag het ook gewoon eens hardop gezegd worden. Zeker als je tiener bent en het liefste gewoon ‘normaal’ wil zijn. Chronisch ziek zijn is gewoon kut. Klaar.
“Chronisch ziek zijn is gewoon kut. Klaar.” verder lezen
Als je vroeger aan mij vroeg wat ik wilde worden dan was het antwoord: “Mama” gevolgd door enkele andere beroepen die met de jaren veranderden. Juf van groep 4 (want dan kon je bij de communie aanwezig zijn) juf van groep 8 ( kamp en musical ) juf van de middelbare ( hele toffe schoolreisjes ) stewardess en zelfs eigenaresse van een restaurant. Heel wat beroepen zijn de revue gepasseerd maar “mama” is altijd op nummer 1 blijven staan. Inmiddels ben ik thuisblijfmoeder en ik besef me dat we daardoor echt in een luxepositie verkeren dat dit überhaupt kan. Hoewel er velen zijn die thuisblijfmoeders weinig waard vinden, zien wij eigenlijk alleen maar voordelen. Ik geef je 5 voordelen van thuisblijfmoeder zijn. (Een kleine kanttekening: Hiermee zeg ik niet dat werkende moeders geen voordelen hebben. Ik heb buiten de deur gewerkt terwijl ik kinderen had en dat zorgde voor ontzettend veel stress bij mij. Mede daardoor is thuisblijfmoeder zijn voor mij een bewuste keuze)
De kinderen zijn weer begonnen op school. Aan de ene kant fijn want er komt weer wat regelmaat. Aan de andere kant vinden we het niks. We moeten weer in het gareel lopen, de weken staan weer bol van de afspraken en er is weinig tijd meer over om gewoon een beetje te niksen. Maar goed. Dat is het leven. Nu 2019 begonnen is, denken we ook na over andere dingen: wat zijn onze doelen en dromen voor 2019?
“Doelen en dromen voor 2019” verder lezen
Hoe ouder de kinderen worden, hoe lastiger ik het vind om een cadeau voor ze te vinden. En dan maakt het niet uit of het om hun verjaardag, Sinterklaas of Kerst gaat. Aan de andere kant heeft hun leeftijd ook wel weer voordelen. Ik kan ze bijvoorbeeld vragen wat ze graag willen hebben. Daelyn vroeg een bijzonder cadeau dit jaar.
Als rasechte ADHD-er heb ik tien miljoen ideeën per week. Al die ideeën beginnen klein, maar uiteindelijk eindigen ze groot. In mijn hoofd dan. Want hoewel ik veel ideeën heb, houdt het stemmetje in mijn hoofd mij vaak tegen. “Dat lukt je toch niet” of “mensen vinden het vast en zeker belachelijk” zijn gedachten die vaak voorbij komen. Die ideeën schrijf ik op en na een tijdje vind ik dan weer die briefjes. Vaak denk ik dan “o, ja, dat was een leuk idee.” Of juist “Oei, wat was dat belachelijk!” maar er zijn ook ideeën die mijn hoofd niet meer uitgaan. Dingen waar ik iets mee moet doen, heb ik besloten. En daarom vraag ik nu 3 minuten van jouw tijd per dag.
Inmiddels is Sinterklaas alweer een weekje geleden vertrokken richting de Spaanse zon. Wij blijven achter in ons koude kikkerlandje en dat is eigenlijk wel prima. Alles heeft zijn charmes zullen we maar zeggen. Ook kou en regen. 😉 Traditioneel zetten wij het weekend na Sinterklaas de kerstboom op. Sint eruit, Kerst erin!
Nog niet zo lang geleden schreef ik over Landon zijn slaapritueel. Hoe gaat hij naar bed, hoe lang duurt zijn middagslaapje en hoe opent hij zijn eigen slaapzak. Ik dacht dat ik de oplossing voor dat laatste probleem gevonden had: ik stopte simpelweg het lipje van de ritssluiting in de slaapzak en zo kreeg meneer hem niet meer open. Maar afgelopen week veranderde dat. Als een ware Houdini weet meneer keer op keer weer te ontsnappen uit die slaapzak. (check dat blote voetje op de foto hierboven) En een lol dat hij dan heeft…
Liefde met gevoel. We zeggen het hier gekscherend als we elkaar net iets te hard knuffelen. Een jaar of 4 geleden, vlak voor Damiën zijn rugoperatie gaf Dave me op een emotioneel moment een stevige knuffel. En toen hoorde ik krak. Blijkbaar brak hij toen mijn rib. We moesten er om lachen, ik heb er een maandje of 2 last van gehad en nog steeds is het een leuk verhaal om te vertellen. Maar dat een knuffel van Dave op eigen risico is, daar kwamen we maandagavond achter.
De kinderfeestjes zijn achter de rug en dus kan ik nu op mijn gemak gaan zitten om er een artikel over te schrijven. Een tijdje terug schreef ik al over de verschillende kinderfeestjes die we hadden gevierd afgelopen jaren. Dit jaar heb ik weer de keuze bij de kinderen gelegd. Wat wilden ze? Het kinderfeestje van Daelyn stond in het teken van eenhoorns. Tenminste, dat had zo moeten zijn. Ze besloot ook jongens uit te nodigen en dan zijn eenhoorns misschien minder geschikt. 😉 Tijd voor mij om mijn hersenen aan het werk te zetten.