Op latere leeftijd moeder worden

Op verzoek van Laura schrijf ik graag over hoe het is om ‘op latere leeftijd moeder te worden’. Ik krijg wel eens vaker van mensen de vraag of het een bewuste keuze was. En natuurlijk wil men graag weten waarom. Ingewikkeld, want wat zeg je nu wel en wat niet?

Een kind krijg je, die neem je niet

Want was het voor mij – voor ons – een bewuste keuze om pas op latere leeftijd een kind te krijgen? Ik zeg overigens bewust ‘krijgen’ en niet ‘nemen’, want een kind krijg je. Als het je gegund is. In ons geval was het niet echt een bewuste keuze. Toegegeven, in het begin waren we meer bezig met elkaar en met onze beide carrières. We kennen elkaar namelijk al sinds ons twintigste en in 2016 zijn we zelfs – schrik niet – 25 jaar samen!

Jezelf aanpassen aan je kinderwens

Op een gegeven moment zijn we natuurlijk serieus na gaan denken over kinderen. Zeker toen we in 2003 zijn getrouwd. Ik was toen inmiddels 32 jaar. Mooie leeftijd om moeder te worden toch? Voor je het weet pas je de vakanties aan. Niet naar een land reizen waar je allerlei vaccinaties voor moet halen. Liefst geen land waar je medicijnen moet slikken tegen malaria. Je houdt overal rekening mee…maar zwanger worden? Soms lukt het gewoon niet.

Soms zit het tegen

Zonder op allerlei medische zaken in te gaan (dat wil ik niet) kan het zo zijn dat het krijgen van een kind niet lukt. En dat is heel verdrietig. Ik weet nog heel goed dat ieder kraambezoek zo’n enorm lastige gebeurtenis werd. Tranen in je ogen? Je kan het overal aan wijten, maar toch. En dan uiteindelijk, op een moment dat je bijna afscheid had genomen van een droom. Vol verdriet. Gebeurt het dan toch. Ik was zwanger.

Lees ook: Originele zwangerschapsaankondigingen

Zwanger op latere leeftijd

Ik kon het niet geloven. Niet na een test. Niet na een bezoek aan de huisarts. Pas na de allereerste echo was het waar voor mij. Ik.was.zwanger. Toen begon de onzekerheid. Ik was per slot van rekening ‘al’ veertig. De uitslag van de nekplooimeting volgde en ik heb letterlijk zitten huilen op de bank. Zo ontzettend opgelucht was ik. Dat vervolgens mijn moeder maar bleef hameren op prenatale testen die ik perse niet wilde doen was heel vervelend. De kans op een miskraam bij een vruchtwaterpunctie was namelijk 8 maal groter .

Afsluiten van de boze buitenwereld

Wat ik heb gedaan? Letterlijk mij afsluiten van de buitenwereld. Van alle negatieve mensen, berichtgeving, goed bedoelde adviezen (maar wel gebaseerd op angst). Loslaten en vertrouwen. Natuurlijk heb ik wel extra controles in het ziekenhuis gekregen, maar dat hoort er bij. Dat heb ik nooit als extreem vervelend ervaren.

Voor- en nadelen

Een van de belangrijkste aandachtspunten – want dat vind ik positiever klinken dan nadelen – is om je rust te nemen van te voren. Je bent nu eenmaal geen 18 jaar meer en ik heb ervaren dat slaapgebrek echt killing kan zijn. Althans, voor mij dan. Ik denk dat het slaapgebrek (om de twee uur borstvoeding. Dag èn nacht) – in combinatie met de zwangerschapshormonen die nog door mijn lijf gierden – het meest pittig was in met name het eerste jaar. Voordelen? Die zijn er ook. Je bent ouder, misschien ook wijzer en hebt al flink wat meegemaakt in je leven. Voor mijn gevoel heb je daardoor een stabiele en rustige basis te bieden voor je kind.

Ik zou nog véél meer kunnen vertellen. Wat zou jij nu echt specifiek willen weten over moeder worden op latere leeftijd? Ik hoor het graag.

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl