Haal de champagne maar uit de koelkast! Het is weer februari. Een maand die me toch altijd een beetje bij zal blijven. Op 1 februari 2014 besloot ik namelijk om te gaan bloggen op mijn eigen website. Ik had eigenlijk niet echt een idee wat bloggen was en hoe je dat deed maar ik kreeg er gaandeweg meer plezier in. Wat heb ik geleerd in mijn 4 jaar als bloggende mama?
Inhoudsopgave
Het eerste jaar 2014-2015
Het begon als een dagboekje. Mensen op de hoogte houden van de ziekenhuisbezoeken van onze oudste. Hoe ging het met hem, welke onderzoeken moest hij doorstaan, alles op weg naar die ene grote operatie later dat jaar. Het was ook pas later dat jaar toen ik erachter kwam dat ik toch wel wat unieke bezoekers maandelijks naar mijn site trok. En dat terwijl ik misschien 4 of 5 blogjes per maand online zette. Ik besloot uit te gaan zoeken hoe dat kon en kwam terecht in de wereld van de bloggers waar ik me wat meer in begon te verdiepen.
In die periode begon ik eigenlijk ook pas na te denken wat ik met mijn site wilde. Alleen schrijven over ziekenhuisbezoeken en onderzoeken? Of juist ook andere dingen? Ik besloot om ook over andere dingen te gaan schrijven. Knutseldingetjes die ik maakte met de kinderen, uitjes met het gezin en gewoon dingen waar ik over nadacht. Ook besloot ik dagelijks te gaan bloggen. Uren kon ik bezig zijn met mijn website en in die tijd verschenen er ook vaak 2 artikelen per dag online.
Het tweede jaar 2015-2016
De periode waar ik begon na te denken over van alles. Was dit wel wat ik wilde? Eigenlijk deed ik maar wat, wilde ik heel veel dingen tegelijk en daardoor kwam ik soms in tijdsnood. De kleine ideetjes die ik had, groeide uit tot grote dingen die ik simpelweg niet meer goed geregeld kreeg. Ik ging meer nadenken over wat ik wilde en was echt zoekende. Uren kon ik bezig zijn met een idee uit te werken wat vervolgens weer in de prullenbak verdween.
Het derde jaar 2016-2017
Ik was nog steeds zoekende betreffende mijn blog. Prive speelde er ook heel veel. Ik kreeg een miskraam en werd opnieuw zwanger. Er verschenen minder artikelen online en ik zat uren lang met Dave te praten. Wat moest ik doen? Wat wilde ik zelf? En wat vond hij? Welke voordelen en nadelen zaten er aan mijn blog? Uiteindelijk ben ik er wel redelijk uitgekomen maar er zijn nog altijd een aantal dingen waar ik over na bleef denken.
Het vierde jaar 2017-2018
Na de geboorte van onze spruit besloot ik er even helemaal niks aan te doen, alleen als ik echt zin had. En dat heeft me goed gedaan. Tegenwoordig doe ik meer wat ik leuk vind. Het kan zijn dat er dagelijks een artikel online komt, maar er zullen ook dagen zijn dan komt er niks online. Een jaar geleden vond ik dat heel erg en was het een teleurstelling voor mezelf. Nu heb ik dat minder. Er zitten simpelweg niet zoveel uren in een dag en ik vind het fijner om met de kinderen bezig te zijn dan uren per dag in mijn blog te steken. De tijd met mijn kinderen krijg ik niet meer terug en dat is me toch net even wat belangrijker.
Dankbaar
Even een dank je wel naar jullie, mijn lezers, toe. In de 4 jaar dat ik nu mijn eigen site heb, heb ik al veel mogen meemaken. Ik vind het ook hartstikke leuk om te zien dat er al lezers zijn die echt al 4 jaar regelmatig mijn blog bezoeken en dan reageren onder mijn artikelen. Die interactie vind ik eigenlijk nog wel het leukste van allemaal. 🙂
Op naar nog een jaartje bloggen!
Hiep hiep hoera!!!
Gefeliciteerd met het jubileum, wat een tijd alweer!
Ja, tijd vliegt voorbij!