Hoe lang laat jij je baby huilen?

Hoe lang laat jij je baby huilen? Het is een vraag waar veel discussie over is. Waar de een zegt dat het goed is voor de baby om hem even te laten huilen, zal een ander de kleine uit bed halen bij het eerste huiltje. Nu we een derde hebben en er de nodige jaren tussen de kinderen zit, merk ik dat ik anders ben gaan denken. Of misschien meer mijn gevoel gaan volgen.

Bij de eerste

Bij de eerste kreeg ik het advies om hem gerust eens te laten huilen. Baby`s hebben nu eenmaal een huiluurtje en dat zouden ze gewoon nodig hebben om in slaap te komen. Damiën huilde echter bijna nooit. Als hij wakker werd dan hoorde je hem wat brabbelen en dan wist ik dat ik nog een minuut of 10 had voor hij uit bed wilde. In die tijd kon ik op mijn gemak nog even naar de wc, een kopje thee zetten, eventueel een boterham smeren, de was nog even opruimen en dan eens naar zijn kamertje lopen. Als ik hem al liet huilen dan was dat omdat ik aan het avondeten zat. De kraamhulp had mij destijds dat advies gegeven. Als ik niet goed zou eten, dan had hij ook niks te eten aangezien ik borstvoeding gaf. Lekker laten huilen op dat moment en op mijn gemakje dooreten dus. In de praktijk schrokte ik mijn bordje zo snel mogelijk leeg want ik vond het verschrikkelijk om hem te laten huilen.

Bij de tweede

Na een hele gemakkelijke eerste, bleek nummer 2 een ramp te zijn. Nog net geen huilbaby, maar wel ontevreden en ze huilde veel en vaak. Ik had geen idee waarom. Ik verschoonde haar, voedde haar, knuffelde haar. Wat kon je nog meer met een baby doen? Ik werd er soms een beetje moedeloos van en wist me geen raad meer. Dus dan liet ik haar soms gewoon huilen en ging dan even buiten staan om haar niet meer te hoeven horen. Omdat ik zelf moe was en omdat ik er een beetje klaar mee was. Ik werd er gewoon ook erg onzeker door. Wat doe ik verkeerd?

Verkeerde start

Na een paar maanden besloten we hulp te zoeken omdat ze ontevreden bleef. We kwamen terecht bij een craniosacraal therapeut en met hem bespraken we onze dochter. We hadden het over de zwangerschap, de geboorte en hoe ze in het dagelijks leven was. Hij was van mening dat we een hechtingsstoornis hadden aangezien ze direct na haar geboorte bij mij weggehaald was door de verpleging in het ziekenhuis. De eerste dagen van haar leven sliep ze op de couveuse-afdeling en er werd eigenlijk direct gezegd dat ze toch niet aan de borst kon aangezien ze te vroeg geboren was. De craniosacraal arts besloot haar een behandeling te geven en we kregen haar weer mee naar huis.

Vanaf dat moment was alles anders. Ze was rustig, tevreden en huilde amper nog. Dat zorgde natuurlijk ook voor heel veel meer rust bij mij. Ik was niet meer zo onzeker over mijn kunnen en kon eindelijk echt genieten van mijn meisje.

Lees ook: Wanneer slaapt je baby door?

En dan onze derde

Nu ik weer mama ben geworden sta ik er heel anders in dan 10 jaar geleden. Destijds werd gezegd dat je kindje beter niet bij je op de slaapkamer kon liggen want daar verwende je hem mee. Ik geloofde de professionals om me heen en ging eigenlijk tegen mijn gevoel in. Nu ben ik 10 jaar ouder. Wijzer wil ik niet direct zeggen, maar ik maak me minder druk over wat mensen van me vinden. Nu wilde ik dus ook gewoon doen wat mijn gevoel zei. En mijn gevoel zei dat ik mijn kindje wilde vasthouden. De eerste nacht van zijn leven heeft hij bij mij geslapen. In mijn armen, in mijn bed, gewoon dicht bij mij. En dat voelde hartstikke goed.

Mijn gevoel volgen

Ook nu hebben we een tevreden kindje. Als we hem inbakeren lijkt hij zich fijner te voelen dan zonder het inbakeren. Hij huilt een beetje als je hem in bed legt overdag, maar dat is binnen een paar minuutjes over. Ik hoor ook dat het zijn ‘slaap-huiltje’ is. Dat lijkt hij gewoon nodig te hebben. Zodra het avond is doet hij zijn ogen dicht en gaat slapen. Hij lijkt zijn dag- en nachtritme al te ontwikkelen en heeft er nachten tussen zitten dat hij wat langer achter elkaar slaapt. Fijn voor mij. 😉 Overdag valt hij regelmatig op mijn arm in slaap en ik vind het heerlijk om dan gewoon even lekker met hem zo te blijven zitten en hem vast te houden. Er zal vast een of andere instantie zijn die adviseert dat juist niet te doen, maar mijn gevoel zegt dat wij dat allebei fijn vinden.

Zeuren

Als hij wakker wordt huilt hij eigenlijk meteen. Niet hard, maar hij huilt wel. Al is het meer zeuren. Twee halve huiltjes en dan weer eventjes een minuut of 5 stilte. Ik pak hem dan ook vrijwel direct uit bed maar soms gaat het niet omdat ik net aan het koken ben of met de andere kinderen bezig ben. Dan moet hij gewoon iets langer wachten. Vaak wil hij er ook gewoon bij zijn, dan is hij al tevreden als hij gewoon op je arm ligt en om zich heen kan kijken. En tijdens het avondeten leg ik hem gewoon aan de borst als hij net op dat moment wakker is. Ik heb dan alleen wat hulp nodig van mijn tafelgenoten bij het snijden van mijn vlees. 😉

Hoe denk jij over dit onderwerp? Hoe lang laat jij jouw baby huilen? En luister je naar de adviezen om je heen of meer naar je eigen gevoel?

Meer informatie over huilen vind je hier.