Toen wij op vakantie waren in Drenthe besloten we een stukje van het Pieterpad te lopen. Het pad begint in Pieterburen en eindigt in Maastricht. Vanuit bij ons is het bijna 4 uur rijden naar Pieterburen, maar vanuit onze vakantiebestemming was het een kleine anderhalf uur. En als je dan toch in Pieterburen bent, kun je natuurlijk meteen de zeehondencreche bezoeken.
Zeehondencreche Pieterburen review
De zeehondencreche is een initiatief van Lenie `t Hart en bestaat al sinds 1971. Inmiddels is de naam veranderd in Zeehondencentrum Pieterburen. Een jaar of 10 geleden ben ik er eens geweest en ik vond het best interessant. Op internet lees ik geregeld in de reviews dat er maar weinig zeehonden waren, maar ben eerlijk: hoe minder zeehonden, hoe beter. Het is een centrum waar zeehonden kunnen opknappen om daarna weer vrijgelaten te worden in de zee. Ja, het is leuk om die beestjes van dichtbij te zien, maar in feite kijk je naar zieke dieren. Vergelijk het maar met een ziekenhuis.
In het Zeehondencentrum vind je informatie over zeehonden en kunnen kinderen een speurtocht doen. Het is vrij klein, met een uurtje (hooguit anderhalf) ben je er wel uitgekeken. En dan is €9,50 per persoon (€6 voor kinderen van 4 tot en met 12 jaar) best pittig als entreeprijs. Ik denk ook niet dat je een bezoekje aan het Zeehondencentrum moet zien als een dagje uit. Zie het maar als ‘een kijkje achter de schermen van een bijzondere stichting.’
Lees ook Nancy haar review over het Neeltje Jans Deltapark
Veel informatie
In het Zeehondencentrum kun je veel informatie terug vinden op grote borden. Over de verschillende soorten zeehonden (ik wist ook niet dat er soorten waren) over ziektes maar ook over de gevaren van de zee. En dat is tegenwoordig voor een groot gedeelte het plastic dat wij gebruiken.
Voor Daelyn met haar 9 jaar is het te veel informatie. Ze had ook geen interesse in de speurtocht. Ze vond het leuk om spelletjes te doen, om naar de zeehonden te kijken en om te spelen met haar broertje in de zandbak.
Damiën daarentegen is een heel ander kind. Hij is echt een ‘museum-kind’. Hij heeft informatie nodig, de hele dag door en is oprecht geïnteresseerd in alles wat er op de borden van het Zeehondencentrum te lezen is. Ik kan ook echt goede gesprekken met hem voeren over alles wat er te zien en te doen is binnen het centrum. Wat dat betreft heb ik eindelijk mijn gelijke gevonden. 😉
Maar goed: het Zeehondencentrum is zeker de moeite waard om naar toe te gaan. Besef je wel even van tevoren dat je nooit weet hoeveel zeehonden je te zien krijgt. En zoals ik al zei: Hou in je achterhoofd dat het meer een kijkje achter de schermen is dan een dagje uit.
Meer informatie kun je terugvinden op de website van het Zeehondencentrum.
