De tijd lijkt voorbij te vliegen. Onze baby-boy is alweer 3 maanden oud. En wat leert hij veel in korte tijd zeg. Dat was ik even vergeten lijkt wel. Afgelopen maand heeft hij zich weer razendsnel ontwikkeld en zijn we op het consultatiebureau geweest voor zijn maandelijkse check-up en spuitjes.
Inhoudsopgave
Verdubbeld gewicht
Meneertje is nu de 6 kilo voorbij wat inhoudt dat hij zijn geboortegewicht bijna verdubbeld heeft. Hij krijgt nog steeds borstvoeding en dat loopt nu als een tierelier. Waar ik in het begin ontzettend veel borstvoedingsproblemen had is het nu alleen nog maar genieten.
Ondanks dat hij prima bijkomt en ik nergens last van heb, maak ik me af en toe toch nog wel eens zorgen of hij wel voldoende binnenkrijgt. Hij klakt namelijk met zijn tong tijdens het drinken en nadat ik dat opgezocht had op Google ( niet doen! Ik weet het ) kwam eruit dat baby`s met een te kort tongriempje dat wel eens doen. Ik heb het door de arts laten nakijken en er is gelukkig niks aan de hand. Het is niet de juiste manier om aan de borst te drinken, maar blijkbaar heeft hij zich dit eigen gemaakt. Zolang hij goed groeit en ik er verder geen last van heb is het prima.
Ook deze keer heeft hij weer spuitjes gekregen. Bij zijn vorige inentingen heb ik er weinig van gemerkt. Hij is niet vermoeider of jengelig geweest dus ik had de hoop dat hij deze keer ook weinig last had van de spuit. Tijdens het zetten zelf was het natuurlijk wel even dikke tranen van verdriet maar hij laat zich gelukkig goed troosten door ons. Helaas kreeg hij vrijwel direct last van zijn spuit.
Amper anderhalf uur na het zetten had hij al verhoging. De hele dag heeft hij geslapen en moest ik hem wakker maken voor zijn voedingen. Ook de dag daarna was hij nog vermoeid en had hij verhoging. Ik heb hem dus maar even lekker met rust gelaten. Slapen, voeden, verschonen en weer terug het bed in. Weer een dag later ging het al wat beter. Hij had weer wat zin om te spelen en hij had ook geen verhoging meer.
Alles komt op zijn plekje terecht
Waar we in het begin nogal zoekende waren naar een goed ritme in combinatie met 2 oudere kinderen, lijkt alles nu prima op zijn plek gevallen te zijn. De oudste 2 weten niet beter dan dat we nu een gezin met baby zijn en dat we daardoor dingen anders moeten doen. Zo komt mijn moeder regelmatig binnen wandelen om te helpen met het vervoer van en naar clubjes en therapie als manlief werken is.
Boodschappen worden nu lekker makkelijk bezorgd en langzaamaan heb ik het besluit genomen om ook weer wat dingen voor mezelf te doen zoals een keertje naar de kapper, de bioscoop of een middagje met de kinderen weg te gaan. Dat onze baby-boy nu ineens de fles weigert is nog eventjes een probleem wat roet in het eten gooit, maar ook dat is hopelijk een fase. Over een paar weken kan het weer heel anders zijn.
Tijd voor andere dingen
Omdat ik nu een beetje snap hoe het dagritme van zoonlief eruit ziet kan ik daar op inspelen. Het vergt hier en daar wat voorbereiding, maar in het halve uurtje wat hij slaapt kan ik lekker met de kinderen knutselen of bakken. En omdat ik nu weer meer aandacht aan hun kan geven worden ze ook weer wat rustiger.
Wel zijn ze erg beschermend naar hun broertje toe. Vooral mijn dochter is een echt moedertje. Als ze ziet dat iemand buiten ons gezin de baby vast heeft lijkt ze wat nerveus te worden. Richting mij volgt dan een aantal keer de vraag of onze baby niet toevallig moet drinken. Hij ziet er namelijk heel hongerig uit. Zelfs als hij vol interesse en rustig naar de andere persoon zit te kijken geeft dat dochterlief geen gerust gevoel. Ze gaat pas weer spelen als hij veilig bij mij of papa op schoot zit.
Al met al gaat het nu dus best lekker en daar ben ik gewoon heel blij mee. 🙂
Het is altijd even wennen als er een baby bij komt. Niet alleen voor jullie maar inderdaad ook van de overige kinderen die nu opeens een stuk minder aandacht krijgen! Fijn dat het zo goed gaat nu 🙂