Op naar de Limburgse Kampioenschappen!

Je hebt vast en zeker wel de foto voorbij zien komen van Damiën die druk aan het oefenen was op zijn solo op zijn slaapkamer. Hij oefende voor zijn allereerste concours en dat moest natuurlijk goed gaan. Hij (en de andere jongens van de Harmonie die meededen) hebben het hartstikke goed gedaan. Ze hebben allemaal voldoende punten gehaald om door te gaan naar de Limburgse Kampioenschappen!

Harmonie

Jaren geleden kwam Damiën met de mededeling dat hij op drumles wilde. Hij heeft destijds een proefles gehad bij iemand maar ik vond het nogal wat zo`n klein kind achter zo`n compleet drumstel. Bovendien vond hij het lastig omdat hij veel tegelijk moest onthouden, ging het ineens lichamelijk een stuk slechter met hem en kwam een operatie in zicht. Het hele drum-idee schoof dus een beetje naar de achtergrond en verdween geleidelijk aan.

Jaren later werd hij echter weer enthousiast. Hij had op school met een muziekproject mee gedaan en vond het eigenlijk toch wel erg leuk om met muziek bezig te zijn. We konden hem aanmelden om muzieklessen te volgen bij de Harmonie bij ons in het dorp. Zo gezegd, zo gedaan. Hij heeft 1 keer per week 20 minuutjes 1-op-1 les en oefent 1 keer per week met de rest van de harmonie mee. Hij heeft er ontzettend veel plezier in en omdat hij 1-op-1 les krijgt steekt hij er ontzettend snel veel van op.

Limburgse Bond van Tamboerkorpsen

En toen stond er ineens op de agenda dat hij (en de andere drummers van de harmonie) mee gingen doen met het solistenconcours van de LBT. Eerlijk is eerlijk: ik moest gaan zoeken op Google wat dat hele LBT nou precies was en inhield. Ik hou me een beetje afzijdig van het dorpse leven en doe aan weinig dingen mee. (Tja, dat zelfvertrouwen van mij is nu eenmaal ruk) Ik ben dus ook totaal niet thuis in wat er allemaal gaande is en wat een harmonie nou eigenlijk doet. (sorry)

Maar goed. De LBT is de Limburgse Bond van Tamboerkorpsen en die organiseerden dus dat solistenconcours. Damiën was trots, vertelde over ‘zijn’ liedje en vertelde over de tips die hij van zijn begeleiders kreeg. Ik hoorde hem geregeld boven oefenen om vervolgens te roepen of ik kwam luisteren.

Het is verbazingwekkend om te zien dat hij, na een kleine anderhalf jaar, al zo goed kan spelen. Het maakt mij trots maar hemzelf ook. Op YouTube worden clips bekeken en zegt hij dat het ‘vet’ zou zijn om ooit zo goed als die artiesten te worden. Check bijvoorbeeld de video van het meisje hier beneden. Fantastisch!

Solistenconcours

Afgelopen zondag was dus het solistenconcours. En nee, ik had geen idee wat zoiets inhield, wat een bepaalde uitslag zou betekenen en of er prijzen te winnen waren. Damiën was als tweede aan de beurt en vertelde me vlak van tevoren dat hij het toch wel een beetje spannend vond. “Heb je goed geoefend?” Hij knikte. “Dan kun je niks anders doen dan je best. Het komt vast goed!”

Hij was als tweede aan de beurt. Ik zat met Dave en Daelyn op de tweede rij. Bloednerveus natuurlijk. Daar stond mijn kind, in zijn uppie, op dat toch wel hele grote podium. Knap. Ik zou het niet gedurfd hebben. Het belletje klonk en hij mocht beginnen. Hij speelde goed, voor mijn gehoor foutloos en hij had er plezier in. Het zag er uit alsof hij het met gemak speelde. En toen was hij klaar. Opluchting op zijn gezicht.

Hij kwam naast me zitten en luisterde naar de andere jongens van zijn slagwerkgroep. “Dit is echt lastig, wat ze spelen.” en “Die twee gaan het echt goed doen, ik heb ze horen repeteren. Je moet straks echt goed opletten, mam, want dat is echt heel erg goed wat ze doen!” Ik vond het leuk om te horen dat hij zoveel interesse toonde naar de andere slagwerkers toe.

Prijsuitreiking

En toen was de prijsuitreiking. Als je 85 punten of meer haalde mocht je door naar de Limburgse Kampioenschappen die in maart worden gehouden. “Dat zou tof zijn, als ik daar naar toe kon!” zei Damiën. Ik knikte. Dat zou zeker tof zijn, ja! Al vrij snel kreeg hij de uitslag. Hij had 85 punten. Een lach van oor tot oor verscheen op zijn gezicht.

Eenmaal in de auto vertelde hij honderduit. Hij vond het leuk om te doen. “Ik speelde volgens mij foutloos. Ik had ook goed geoefend.” Hij vertelde dat hij nog beter zijn best ging doen op die solo. Dat hij eigenlijk toch wel hoopte dat hij na de Limburgse Kampioenschappen ook naar de Nederlandse Kampioenschappen kon gaan. En dat het tof was dat zijn hele slagwerkgroep door was. “Maar ik had wel knikkende knietjes toen ik op dat podium stond hoor mam.” Dat geloof ik, dat zou ik ook gehad hebben.

Credits voor de mooie foto van Damiën zijn voor Jos Vervuurt, bestuurslid van Harmonie Concordia en hobbyfotograaf.