Zo is het jaren, bijna dagelijks gegaan. “Ik hoef geen vlees, mama.” Aan de ene kant irriteerde me dat behoorlijk aangezien ik toch een tijdje in de keuken had gestaan. Daarnaast maakte ik me ook een beetje zorgen over de voedingsstoffen. Vlees heb je toch nodig? “Het is hier geen restaurant. Ik kan niet voor iedereen iets anders gaan staan koken.” was geregeld mijn antwoord. Toch ben ik het laatste jaar een beetje anders gaan denken over bepaalde dingen.
Inhoudsopgave
Opvoeding
Ik denk dat het ook een beetje aan mijn opvoeding ligt. Vroeger was de gedachte dat een complete maaltijd bestond uit vlees (of vis) groenten en aardappelen. Eens per week werd er gezondigd: dan kwam er friet, pizza of chinees op de tafel. Gewoontes neem je over. Dus als ik gezond kookte voor mijn eigen gezin dan bestond die maaltijd uit vlees (of vis) groenten en aardappelen.
Damiën heeft een periode gehad, ik denk dat hij een jaar of 5 was, dat hij geen vlees wilde eten. De stress sloeg een beetje bij me toe. Want hoe zat het nou met die voedingsstoffen? Ik besloot er in mee te gaan, maar vertelde hem wel dat hij bepaalde voedingsstoffen moest binnenkrijgen en dat hij dan ‘niet-vleesjes’ moest eten. Oftewel groenteburgers, tofugehaktstaven en weet ik veel wat nog meer. Na een paar keer dergelijke dingen op tafel gezet te hebben, waren we er wel klaar mee. Dit was echt niet onze smaak.
Lees ook: Recept voor vis uit de oven
Gewoontes veranderen
Damiën at dus wel vlees, niet alles en niet zo heel veel en dat vond ik prima. Dan maar iets meer groenten en fruit. Nog steeds eet hij niet alle soorten vlees of maar een klein stukje. Soms vind hij vlees wel lekker en dan eet hij weer wat meer.
Daelyn heeft altijd moeite gehad met vlees en dan vooral met bepaalde structuren. Ze kreeg het gewoon niet weg. Ik heb er nooit zo op gehamerd. Ik vond mezelf een ‘makkelijke’ moeder geworden. Nu eet ze geen vlees tijdens het avondeten maar ze heeft vanmiddag wel een plakje ham op haar boterham gehad dus ze heeft wel iets van voedingsstoffen binnen gekregen. Dat was meestal wat ik dacht tijdens het avondeten. Ruzie aan tafel zorgt helemaal voor problemen met eten, dus dat zag ik al helemaal niet zitten.
Koken voor een groot gezin
Met de komst van Too Good To Go ben ik anders gaan kijken naar voedsel en voedselverspilling. In de pakketten die ik ophaal vind ik vaak vlees of vis, groenten en aardappelen voor twee personen. En wij zijn met vijf thuis dus dan wordt het toch iets uitgebreider koken. Inmiddels kun je onze keukentafel geregeld vergelijken met een lopend buffet van een restaurant. Er staan soms gekookte aardappelen, rijst, twee soorten groenten en twee verschillende soorten vlees of vis op tafel. Keuze genoeg dus. En we doen om de drie dagen een kliekjesdag. Ik kook dus twee dagen ‘normaal’ en de derde dag maak ik alleen iets van soep of salade en zet allerlei spul uit de koelkast op tafel dat over is gebleven van de vorige twee dagen. En stukje vlees, een half stukje vis, voor 1 persoon rijst of aardappelen en inmiddels wel 3 of 4 soorten groenten en salade.
Maar dat vlees blijft bij Daelyn een dingetje. Ze eet het liever niet en ik blijf stress houden vanwege die voedingsstoffen die ze nodig heeft. Of heeft ze die misschien niet nodig en kan ze die op een andere manier binnen krijgen? Ik vroeg het me af toen ik onderstaande tekst op facebook voorbij zag komen. Veel dingen zijn zo normaal geworden dat er geen discussie meer ontstaat, maar zodra er begonnen wordt over een vegetarische of vegan lifestyle ontstaan er ontzettend veel vragen bij mensen en wordt aangegeven dat het niet kan.
Lees ook: Groenten bij de boer halen
Flexitariër
Ik besloot het gesprek met Daelyn aan te gaan. Wilde ze helemaal geen vlees meer eten? Of bepaalde soorten vlees niet meer? Een kroket vind ze namelijk wel lekker. “Ja, die wil ik wel graag eten. Maar het vlees van het avondeten vind ik meestal maar niks. Het is moeilijk te kauwen en voelt raar in mijn mond.” Ok. Duidelijk antwoord. Ze valt dus in de categorie flexitariër. Tja, we duwen mensen nu eenmaal graag in hokjes, dat zorgt blijkbaar voor duidelijkheid.
Maar heeft ze nou een vervangend product nodig? Een groenteburger of tofuschijf of iets dergelijks? Op de site van Natuur en Milieu staat op zich wel goede informatie. Vlees hoeft niet dagelijks gegeten te worden en kan vervangen worden door groenten, fruit, vis, noten en bijvoorbeeld eieren. Gelukkig is ze daar gek op. Bovendien staan er ook recepten op de website. Zeker de moeite waard om eens iets anders te proberen voor het ontbijt, de lunch of het avondeten.
Hoe is het bij jou? Heb jij wel eens discussies met je kinderen over het eten?
