Heb ik nog wel voldoende borstvoeding?

Ik kolf niet. Buiten het feit dat ik er een hekel aan heb is het ook niet nodig geweest. Ik ben vrijwel altijd thuis dus de jongeman kon gewoon bij mij drinken wanneer hij daar zin in had. Nu hij bijna 2 is heb ik besloten langzaam af te bouwen maar toen ik onlangs wel moest kolven kwam er nog maar weinig uit. En zo ontstond de vraag bij mij: Heb ik nog wel voldoende borstvoeding?

Een jaar lang borstvoeding

Het is een emotioneel dingetje hoor, dat hele borstvoedingsgedoe. In het begin, toen ik zoveel problemen had met voeden, wilde ik alleen maar doorzetten. De andere twee kinderen hadden bijna een jaar mijn melk gehad, dus dit kind had daar ook ‘recht’ op vond ik. Meneertje vond dat zelf blijkbaar ook en dus weigerde hij de fles dat eerste jaar. En ik had nergens problemen mee. Soms een beetje lastig als ik echt weg moest, maar stiekem vond ik het ook wel een beetje een eer. Hij koos voor mij. Het was ons dingetje en dat kon niemand ons afnemen. 😉 Dat eerste jaar vloog voorbij. Ik heb altijd veel en goede borstvoeding gehad. Zelfs zo veel dat mijn moeder ruim 10 jaar geleden opperde dat ik best borstvoeding kon doneren. Destijds was dat niet, nu zou dat wel weer kunnen.

Twee jaar borstvoeding

Het afgelopen jaar hield ik me niet bezig met deadlines. Ik dacht niet na over stoppen en hij blijkbaar ook niet. Inmiddels kon hij zo nu en dan wel eens de fles pakken met poedermelk en dat vond ik prima. Toch kreeg hij begin dit jaar nog 4 keer per dag de borst. Inmiddels is dat drie keer per dag. En nog steeds vind ik het prima. In de ochtend drinkt hij aan de borst, rond lunchtijd drinkt hij een fles van 200 ml en wil daarna nog een beetje bij mij drinken en in de avond drinkt hij ook 200 ml uit de fles en drinkt vervolgens nog bij mij.

Stiekem kwam de gedachte wel eens voorbij: Hij is bijna 2. Het kan nu toch eigenlijk niet meer? Hoe lang kun je borstvoeding geven? Wat moeten de mensen wel niet denken? Gevolgd door: Ach. Wat kan mij de rest van de wereld schelen? Zolang wij ons er goed bij voelen is het prima.

Lees ook: Mijn moedermelk sieraad

Te weinig voeding?

Toen ik een paar weken geleden op bloggersweekend was heb ik de kolf uit de kelder gevist. Ik bleef toch wel iets langer weg dan normaal gesproken en ik had zo nu en dan al een beetje het idee dat ik te weinig voeding had. Bij mij weigerde meneertje de fles in de avonden maar op alleen de borst sliep hij de nachten niet door.

Ik weet niet hoe het kwam: Was het stress? Zat ik niet op mijn gemak? Of had ik gewoon weinig voeding? Ik heb bijna een uur gekolfd toen ik weg was en had een opbrengst van 30 ml. Niet veel. Zou het nu langzaam ‘op raken’?

Eenmaal thuis vroeg ik me af wat ik moest doen? Een keer of 5 per dag gaan kolven om weer meer opbrengst te hebben? Zodat hij wel weer een volledige voeding kon hebben? Het zou kunnen, maar zou ik het ook willen?

Stoppen met borstvoeding?

Ik heb besloten om de natuur zijn werk te laten doen. Om het hem te laten bepalen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook echt lastig vindt om te stoppen met voeden. Momenteel drinkt hij evengoed nog drie keer per dag. En misschien zijn het geen volledige voedingen, het zijn wel momentjes van ons. Momentjes waar we allebei nog geen afscheid van willen nemen. Hij gilt moord en brand als ik hem geen borst geef na de fles, hij komt bij me liggen als hij moe is en vraagt dan om de borst. Ja, het wordt steeds minder, maar we genieten nog even lekker van die momentjes samen. Blijft toch een emotioneel dingetje, dat hele borstvoedingsgedoe…

Hoe lang heb jij borstvoeding gegeven?